-
1 ponieść
-
2 ponieść*
ponieść* pf koń durchgehen;poniósł jej torbę er hat ihr die Tasche abgenommen;gdzie go poniosło? fam. wo steckt er nur?;iść, gdzie oczy poniosą ins Blaue hinein gehen; →LINK="ponosić" ponosić1
См. также в других словарях:
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
